Rólegheitin

Hef nákvæmlega ekkert að segja, en ákvað nú aðeins að láta vita af mér. Er ennþá að jafna mig á þessari andskotans flensu, alveg komin með nóg.
Var búin að ákveða að vera heima alla helgina með táslurnar upp í loftið og reyna að jafna mig. Endaði nú með því að ég fór út báða dagana, bara fyrir fótbolta. Við Atli fórum semsagt á fyrsta fótboltaleikinn okkar á þessu ári. Sátum í troðfullri stúku og í hrikalegri stemmningu í Egilshöllinni. Öll 30 sætin upptekin, og enginn tilgangur að klappa eða hvetja sitt lið áfram. Verðum bara að gera þetta sjálf.
Svo er alveg nóg að gera í vinnunni, veikindi allsstaðar þannig að ég er bara ein á morgnanna. Smá pressure en ég er soddan snillingur að ég höndla þetta alveg.
Svo kíkti Ásrún tölvugúru og ég henti inn einni ritgerð fyrir hana. Þau eru víst svo klár á tölvur. Hún bað Frank um að skella henni inn, en hann kann ekkert á þetta world forrit þannig að hún ákvað bara að hringja í yours truly! En hún náði allavega að skila ritgerðinni í dag, þannig að þetta fór allt saman vel.

Er að spá í að halda bara áfram að lesa og hafa það rólegt meðan strákarnir leika sér í tölvunni. Heyri bara í ykkur seinna... plönturnar mínar biðja líka að heilsa. Out!